روغن موتور استفاده شده را می توان به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از سازوکارها و مواد ساختاری در نظر گرفت. در پایان عمر ، مقدار قابل توجهی مواد روان کننده زباله تولید می شود که در حال حاضر یکی از اصلی ترین نوع زباله های فنی است که تأثیر بسیار منفی بر محیط - جو ، خاک و آب دارند [1].

حدود 30٪ روان کننده ها در حین کار با تجهیزات جبران ناپذیر هستند: در موتور می سوزد ، تبخیر می شود ، نشت می کند ، شسته می شود ، و غیره. قسمت باقیمانده تحت تأثیر شرایط کار تحت تغییرات شدید قرار می گیرد و باید از ماشین آلات خارج شود.

علی رغم این واقعیت که روان کننده های زباله یک خطر قابل توجه زیست محیطی را نشان می دهند ، آنها مواد ثانویه ارزشمندی هستند و باید جمع آوری و مورد استفاده قرار گیرند. این یک فرایند بسیار پیچیده از نظر سازمانی است و هنوز هم یک مشکل جدی باقی مانده است [2].

تحت پیری روغن موتور ، اکسیداسیون ضمنی ، آلودگی توسط محصولات احتراق سوخت و ناخالصی های خارجی و همچنین محصولات تجزیه مواد افزودنی در حین کار است. روغن موتور استفاده شده اغلب حاوی فلزات است (معمولاً در اثر سایش موتور یا تحمل یا گنجاندن این فلزات در مواد افزودنی روغن) ، هیدروکربنهای کلر دار و سایر ترکیبات آلی ، از جمله بسیاری از آنها به عنوان آلایندههای اولویت دار ذکر شده اند. وجود مواد آلی سمی مانند بنزن یا نفتالین معمولاً با خود فرمولاسیون روغن همراه است [3،4].

توجه به این نکته مهم است که روغن موتور فرسوده نمی شود ، پس از یک چرخه استفاده آلوده می شود. با یک فناوری تصفیه مناسب ، می توان آلاینده های اولویت دار (هیدروکربن های چنداروماتیک ، فلزات سمی ، هیدروکربن های کلره دار) را از روغن استفاده شده حذف کرد ، بنابراین روغن موتور مورد استفاده را می توان مجدداً تصفیه و به روغن پایه تبدیل کرد ، به روغن مازاد تبدیل کرد و یا به عنوان ذخیره نفت استفاده کرد. تولید

برخی از روغن های موتور استفاده شده از سطح آلودگی بالایی برخوردار هستند و این امر باعث افزایش مشکلات در عملیات و تولید محصولات جانبی خطرناک به عنوان آلاینده های ثانویه می شود. مقدار زیادی از روغن بازیافت شده برای استفاده از انرژی احتراق می شود که اغلب مشکلات آلودگی هوا را ایجاد می کند [5].

امروزه در قزاقستان هیچ سیستم متمرکز واحدی برای جمع آوری ، بازسازی یا دفع روان کننده های دست دوم ، که از نظر سازمانی و قانونی تصویب شده و نیازهای واحدی برای محصولات دریافت شده وجود ندارد.